[English version below]

We moeten niet vergeten zijn mobiel ‘apart’ in te pakken, vóór de verhuizers komen… Dan raakt het niet zoek en kunnen we het straks in Oegstgeest gelijk weer ophangen voor ‘kleine Jan’…

(Reagerend op tegenstribbelende man) Ja lieverd, ik weet dat je het niks vind… Een jochie van bijna twee dat nog altijd met een draaiend mobiel bezig is. Maar je weet óók dat dat de enige manier is om hem rustig te houden. Natúúrlijk zag ik hem ook veel liever met blokken bezig… Of ruitertje spelen op zijn hobbelpaard…

(met een zucht het betaag van haar man bevestigend) Dat zou inderdáád meer aansluiten bij een ‘normale ontwikkeling’. Maar je weet ook hoe ‘bedachtzaam’ en ‘geconcentreerd’ Jan bezig is, als hij dat ding laat draaien… Hoe hij dan blíjft kijken tot het weer helemaal stil staat… Die concentratie, daarin zou ik hem juist heel ‘voorlijk’ noemen.

(geruststellend) Natuurlijk lieverd… Psychologie is ‘jouw’ vak. Ik vertel je alleen maar wat ik zie. Jan is gewoon een jochie dat van ronddraaiende dingen houdt.

En bedenk: Je wéét niet wat er allemaal in dat koppie omgaat. Maar als je het mij vraagt, dan beleeft hij daar in zijn hoekje met zijn mobiel dingen waar wij geen wéét van hebben. Volgens mij is zijn universum véle malen groter dat wij ons ooit kunnen voorstellen…

Ruth Hanna Oort-Faber, mother of Jan Hendrik Oort, at the home he was born (1902) – The revolving universe.

Let’s nor forget to pack his mobile separately, before the movers come in… So it won’t get lost and when we arrive at Oegstgeest, we will be able to mount it again for ‘little John’ right away.

(Reacting to resisting husband| Yes dear, I know you don’t like it… A laddie of two years old, that is still absorbed by a revolving mobile. But you know too that it’s the only way to keep him quiet. Of course I’d rather see him playing with his wooden blocks… Or riding his rocking horse… (Confirming her husbands argument with a sigh) Indeed, that would match a ‘normal development’ much better.

But you also know how ‘thoughtful’ and ‘concentrated’ Jan gets, when he makes the thing go round… How he keeps on watching it until it has stopped completely. In that concentration I would even call him ‘advanced’. (reassuring) Of course darling… Psychology is ‘your’ profession. I just tell you what I’m seeing. Jan is just a boy that likes watching things that turn.

And remember: you don’t really know what’s happening inside that little head. But if you ask me, he’s experiencing things far beyond our understanding, over there in that corner with his mobile. I think his universe is so much larger that we would ever imagine…